عکاسی مینیمال، الهام گرفته از مفهوم مینیمالیسم در هنر است که در قرن بیستم به یکی از محبوب‌ترین سبک‌های عکاسی تبدیل گشت. شاید بتوان گفت که عکاسی به سبک مینیمال، راهی ساده‌تر برای ایجاد ارتباط میان عکاس و بیننده است. به‌گونه‌ای که در فضایی عاری از هرگونه جزئیات اضافی، مفهوم اصلی و احساساتی عمیقی را بتوان با بیننده به اشتراک گذاشت.
زندگی در دنیای شلوغ امروزی، روحیه لطیف هنرمندان را به سمت عکاسی به سبک مینیمال هدایت کرده است.
اگر شما نیز به تازگی با این سبک آشنا شده‌اید، در این مقاله تمامی نکات و اصول عکاسی مینیمال را در اختیارتان قرار داده‌ایم تا بتوانیم به شما کمک کنیم در این مسیر، تجربه‌ای لذت بخش داشته باشید.
عکاسی مینیمال چیست؟
برای اینکه وارد دنیای عکاسی مینیمال شوید، ابتدا باید بدانید که هدف عکاسی سبک مینیمال چیست و چه تعریفی از این سبک وجود دارد.
به طور کلی مینیمالیسم به معنای ساده گرایی تعریف می‌شود. یعنی بدون هیچ گونه پیچیدگی، زرق و برق و حاشیه رفتن، مسئله اصلی را با ادبیات و آثار هنری خود بیان کنید.
سبک مینیمال نیز سبکی است که بر سادگی تصاویر تمرکز می‌کند. یعنی شما با استفاده از ساده‌ترین روش‌ها و ثبت ساده‌ترین تصاویر، تنها حس مخاطب را بر روی سوژه و موضوع اصلی عکس خود متمرکز کنید و هرگونه اجزای غیر ضروری را، برای درک بهتر ماهیت موضوع، از کادر حذف کنید.
بیشتر بخوانید: با انواع سبک های عکاسی و ویژگی‌های هرکدام آشنا شوید
در عکاسی به سبک مینیمال، هدف هنرمند انتقال یک ایده، یک تجربه بصری، یک حس یا یک مفهوم کلی به مخاطب است. ترکیب‌بندی برای گرفتن عکس مینیمال باید در حداقلی‌ترین حالت خود و در جهت کمک به انتقال مفهوم باشد. به گفته دیگر، هرچه که در کادر وجود دارد، هدفمند بوده و اضافی نیست.
در دنیای پرهرج و مرج و شلوغ امروزی، عکس مینیمال، فرصتی است برای آرامش چشمان و تمرکز بر احساسات. عکاسی مینیمالیستی به مخاطب این فرصت را می‌دهد تا بدون آنکه از هجوم رنگ‌ها و احساسات متفاوت اشباع شود، بتواند سوژه، ترکیب بندی و ظرافت هنر را بهتر درک کرده و متفکرانه‌تر در موضوع و ماهیت تصویر عمیق شود.
ممکن است در نگاه اول، عکس مینیمال ساده و کسل‌کننده به نظر برسد، اما همین نگاه اول، جرقه‌ای برای طی کردن لایه‌های مفهوم تصویر است. بیننده فرصت دارد تا به جای اینکه درگیر میلیون‌ها جزئیات حاشیه‌ای شود، بر سوژه تمرکز کند و با کاوش تصویر در ذهن خود، بتواند موضوع و ماهیت اصلی را به خوبی درک کند.
سبک مینیمال مانند هر سبک دیگری از عکاسی، یا حتی بیشتر، چالش‌های خاص خود را دارد.
تاریخچه عکاسی مینیمال
تاریخچه هر چیز، پشتوانه حقیقت آن است. دانستن این که تاریخچه عکاسی مینیمال چیست و ریشه در چه رویدادها و مفاهیمی دارد، به شما کمک می‌کند راحت‌تر این سبک را درک کنید و عملکردی فوق‌العاده داشته باشید.
اگرچه تصور می‌شود مینیمالیسم از چین سرچشمه گرفته است، اما به عنوان آمیزه‌ای از بودیسم ماهایانای هندی و تائوئیسم، این مینیمالیسم ژاپنی بود که الهام بخش مینیمالیسم غربی بود. مینیمالیسم ژاپنی از تبار فلسفه ذن بودایی است، به این معنی که هر کسی که قصد دارد روش حداقلی بودن را اتخاذ کند باید با آرمان‌های رسیدن به آرامش و یافتن معنای زندگی از طریق سادگی همسو باشد و این دقیقاً همان چیزی است که در دنیای عکاسی مینیمالیستی اتفاق می‌افتد.
تاریخ مینیمالیسم در غرب از دهه 1950 آغاز شد. جنبش‌های هنری بدیع به دلایل متعددی ایجاد می‌شوند، اما می‌توان به دو مورد اشاره کرد که در ظاهر مینیمالیسم تعیین کننده بودند. اولاً، جنبش به عنوان واکنشی به هنرمندان معدودی که احساس می‌کردند باید راه خود را از هنر انتزاعی، یعنی اکسپرسیونیسم انتزاعی جدا کنند، اوج گرفت. اندکی بعد، اصول مینیمالیستی از نقاشی به سایر اشکال هنری مانند مجسمه سازی، سینما، ادبیات و البته عکاسی گسترش یافت. ثانیاً، پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جنگ جهانی دوم در آن زمان به بخشی از زندگی روزمره تبدیل شد و از این رو هنرمندان به دنبال بازگرداندن پیام و لذت هنر به زندگی روزمره مردم از طریق آثار ساده‌ای بودند که بر روی عناصر اساسی مانند رنگ، خطوط و بافت تنظیم شده بودند.
عناصر کلیدی عکاسی مینیمالیستی
حال که می‌دانید عکاسی مینیمال چیست و چه هدفی را دنبال می‌کند، بزرگ‌ترین قدم را در این مسیر برداشته‌اید. تنها کافی است با برخی نکات و جنبه‌های اصلی این سبک عکاسی آشنا شوید تا بتوانید آنچه که از یک عکس مینیمال خوب انتظار دارید را به حصار تصویر درآورید.
هدف مینیمالیسم در عکاسی، انتقال پیام یا مفهومی است و در عین حال واکنش بیننده را تنها با نمایش آنچه که عکاس ضروری می‌داند، دریافت می‌کند.
اگرچه، عکاسی مدل مینیمال ممکن است در اشکال و سبک‌های مختلف ظاهر شود، چندین اصول و راهنما وجود دارد که روند ایجاد یک اثر عکاسی مینیمالیسم را تسهیل می‌کند.
اصول عکاسی مینیمالیسم عبارت‌اند از:
فضای منفی یا نگاتیو (Negative) ایجاد کنید
منظور از فضای نگاتیو، فضای اطراف سوژه است. به این معنی که اگر از تصویر سوژه را حذف کنید، هرچه که بماند فضای نگاتیو محسوب می‌شود.
فضای منفی، به زبان ساده، فضایی باز، نامرتب یا خالی است. برای مثال، اگر از یک شی عکس می‌گیرید و پس‌زمینه آن یک تکه بزرگ از آسمان آبی است، آسمان فضای منفی شماست.
اما فضای منفی صرفاً فضای خالی نیست. عکاسی به سبک مینیمال، به فضای نگاتیو برای ایجاد کنتراست بین سوژه و پس زمینه متکی است. همان‌طور که قبلاً ذکر شد، سوژه باید قطعه اصلی عکاسی مینیمالیسم باشد. بقیه اجزا کادر باید در حداقلی‌ترین حالت ممکن بوده و به‌گونه‌ای ترکیب شوند که سوژه، برجسته نمایان کند. این دقیقاً همان چیزی است که فضای منفی به دستیابی به آن کمک می‌کند. بیننده به طور روان عکس را دنبال می‌کند و روی یک سوژه قابل توجه، بدون احساس غرق شدن در سایر عناصر در تصویر، تمرکز می‌کند.
عکاس این آزادی را دارد که با توجه به تأثیری که می‌خواهد بگذارد، انتخاب کند که چه مقدار فضای منفی و به چه شکل در عکس وجود داشته باشد.
*برای عکاسی مینیمال در خانه می‌توانید از یک پس زمینه تک رنگ و خلوت استفاده کنید. پارچه‌ها، مقواها، تخته‌ها و پرده‌های آتلیه خانگی همگی می‌توانند به شما در تمرین عکاسی مینیمال در خانه کمک کنند.
رنگ و بافت (تکسچر) را در نظر بگیرید
در سبک مینیمال و هر سبک دیگری از عکاسی، رنگ می‌تواند تصویری زیبا، زنده، اما همچنان ساده بسازد که بیننده را شگفت‌زده کند، اما می‌توانید فقط با استفاده از رنگ‌های سیاه و سفید به همان سطح زیبایی، یا حتی بیشتر، دست یابید. بسیاری از عکاسان مینیمالیستی به عکاسی سیاه و سفید پایبند هستند، زیرا می‌خواهند آثارشان فاقد از هر چیز غیرضروری و حتی رنگی باشد.
از طرف دیگر، بافت‌ها می‌توانند در ایجاد یک تصویر چشمگیر بسیار مفید باشند. آنها برای حواس ما جذاب هستند و ممکن است بدون ایجاد حواس پرتی به تفکر عمیق در تصویر کمک کنند.
ترکیب بندی را فراموش نکنید
ترکیب بندی قدرتمند در گرفتن عکس مینیمال بسیار مهم است. نحوه قرار دادن اجسام در تصویرتان بسیار عمیق‌تر از آنچه فکر می‌کنید بر درک بیننده تأثیر می‌گذارد. خلاقیت و توانایی به چالش کشیدن خود می‌تواند اثری منحصر به فرد خلق کند، تا زمانی که عکاس بتواند از طریق تصویر، معنا را منتقل کند.
ابتدا آنچه را که می‌خواهید منتقل کنید مشخص کنید و سپس انتخاب‌های خود را بر اساس آن انجام دهید. برخی از عکاسان مینیمالیستی به دنبال تقارن هستند، در حالی که برخی دیگر از قانون یک سوم یا ترکیب پنجاه - پنجاه برای خلق اثری حرفه‌ای و هنرمندانه استفاده می‌کنند.
قانون یک سوم در عکاسی: اگر کادر تصویر را با دو خط عمودی و افقی به سه قسمت تقسیم کنید، سوژه شما باید در یک سوم سمت چپ، راست، بالا یا پایین این تقسیم بندی قرار بگیرد. در قانون یک سوم، خط افق یا سوژه در وسط کادر قرار نمی‌گیرد.
ترکیب 50-50 در عکاسی: در روش ترکیب 50-50، شما کادر را به دو قسمت منفی و مثبت، متضاد با یکدیگر، یکی واضح و دیگری تار یا یک سمت پررنگ‌تر از سمت دیگر تقسیم می‌کنید. این سبک برخلاف قوانین روش یک سوم عمل می‌کند و بیشتر برای سبک مینیمال مناظر به کار می‌رود. به طور مثال، در مقابل منظره‌ای از دشت و آسمان به‌گونه‌ای قرار می‌گیرید، که خط افق در وسط کادر تصویر بیفتد. بدین ترتیب، در نیمه بالای تصویر آسمان روشن (یک فضای نگاتیو) و در نیمه پایین دشت با رنگ‌های ویوید و تیره را در اختیار دارید.
حال اگر سوژه شما، چه تخت سنگی باشد، چه کلبه کوچک یا یک انسان، در وسط تصویر قرار بگیرد، عکس مینیمال شما فوق‌العاده خواه شد.
به اشکال هندسی توجه کنید
اغلب اوقات، ترکیب عکس‌های مینیمالیستی بر فرم‌ها و الگوهای هندسی متکی است. یک تصویر هندسی تقریباً به طور طبیعی عاری از درهم و برهمی و جزئیات بیش از حد است زیرا همه چیز از نظر بصری سازماندهی شده است. همچنین، برای چشمان بیننده سوژه‌ای رضایت بخش است.
استفاده از خطوط و اشکال نه تنها برای دستیابی به تمیز بودن عکس و آرامشی که مینیمالیسم نیاز دارد کافی است، بلکه باعث ایجاد حس فاصله در تصویر می‌شود. گاهی اوقات، خطوط نیز می‌توانند پیامی را منتقل کنند. اگرچه خطوط احتمالاً چشم بیننده را به سمت سوژه هدایت می‌کنند، می‌توانند نقش خاصی را در القای یک مفهوم کلی و مهم ایفا کنند. به عنوان مثال، خطوط می‌توانند نشان دهنده تقسیم، تعادل، خصومت و موارد دیگر باشند.
سادگی، سادگی و سادگی
تلاش برای سادگی هرچه تمام‌تر عکس‌ها، در سبک مینیمال از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یک موضوع، فضای منفی و بافت برای خلق یک اثر هنری خارق‌العاده کافی است. لحظه‌ای را به‌گونه‌ای ثبت کنید که بیننده را مجذوب خود کند. سوژه اصلی شما، باید قوی‌ترین و چشمگیرترین نقطه توجه در تصویر شما باشد حتی اگر تمام کادر را اشغال نکرده و در گوشه‌ای منتظر توجه بیننده باشد.
داستانی روایت کنید
مینیمالیسم سعی می‌کند تا حد امکان از جزئیات کمتری برای انتقال یک مفهوم، ایجاد یک تجربه بصری منحصر به فرد یا روایت یک داستان استفاده کند. با ترکیب یک موضوع جالب، عناصر، نور و زوایای مناسب، می‌توانید عکسی بسازید که داستانی را روایت می‌کند و نگاهی اجمالی به لحظه‌ای از زمان در اختیار بیننده قرار می‌دهد. به یاد داشته باشید، عکس‌های ساده شده زمانی که به خوبی ترکیب شده باشند، می‌توانند تأثیر قدرتمندی داشته باشند.
دفعه بعد که با دوربین خود بیرون رفتید، به دنبال فرصت‌هایی برای گرفتن تصاویر ساده و قدرتمند باشید. یادگیری جستجوی لحظات خاص و تکرار نشدنی، یک چالش هیجان انگیز و بسیار سرگرم کننده است.
خود را به چالش بکشید و از امتحان کردن چیزهای جدید نترسید. مینیمالیسم یک سبک بسیار ذهنی است و قابل تفسیر است، بنابراین نگران نباشید اگر دیگران تصاویر را دقیقاً آن‌گونه که شما می‌بینید نمی‌بینند.
گنجاندن دیدگاه مینیمالیستی در سبک عکاسی شما جان تازه‌ای را به عکس‌های شما تزریق می‌کند و به شما کمک می‌کند تا لحظات روزمره را به آثار هنری منحصر به فردی تبدیل کنید.
به دنبال تضاد بگردید
تضاد یکی از مهم‌ترین ویژگی‌ها در برانگیختن یک واکنش احساسی است. رنگ‌ها، سایه‌ها، الگوها، شکل‌ها یا حتی ایده‌های متضاد، راه‌های مؤثری برای ایجاد تنش ترکیبی هستند که توجه بیننده را جلب کرده و او را به فکر فرو می‌برد. به طور مثال، تضاد رنگ سوژه شما با رنگ پس زمینه یا فضای نگاتیو، می‌تواند سوژه را برجسته‌تر نمایان کند.
مشخص کنید که چه چیزی باید در قاب باشد
ماهیت عکاسی مینیمالیسم، سادگی و یافتن تعادل کامل است. برای گرفتن یک عکس مینیمالیستی، به تمام عناصری که در کادر شما می‌افتند نگاهی بیندازید و تصمیم بگیرید که واقعاً چه چیزی باید بماند و چه چیزی می‌تواند حذف شود.
ترکیب بندی در عکاسی مینیمالیسم مشخص می‌کند که نگاه بیننده به چه چیز نگاه می‌کند و برای چه چیزی در عکس شما غرق می‌شود. به‌عنوان یک عکاس، می‌توانید عناصر را آن‌طور که می‌خواهید بچینید، به خصوص اگر عکسی مینیمال طبیعت بی‌جان یا پرتره می‌گیرید. شما می‌توانید عناصر ترکیب بندی خود را دستکاری کنید تا چشم بیننده را به مهم‌ترین بخش تصاویر خود هدایت کنید.
از زوایای مختلف از سوژه عکس بگیرید
وقتی در مورد سبک مینیمال از منظره یا گرفتن عکس مینیمال معماری صحبت می‌کنیم، عکاس به سادگی نمی‌تواند اشیا را دقیقاً به شکلی که می‌خواهد قرار دهد. در این حالت می‌توانید در اطراف سوژه حرکت کنید و از ارتفاعات و زوایای مختلف عکاسی کنید تا بهترین زاویه را انتخاب کنید. اگر جزئیات بیش از حد غیر ضروری در عکس وجود دارد، ناامید نشوید. شما می‌توانید با استفاده از نرم افزارهای ویرایش تصویر مانند فتوشاپ، موارد اضافی را حذف کنید.
تنظیمات مختلف دوربین را امتحان کنید
هنگام گرفتن عکس مینیمال، از تنظیمات دستی دوربین استفاده کنید تا بتوانید انواع مختلف ترکیب‌بندی را آزمایش کنید. برای مثال، می‌توانید تنظیمات دیافراگم را بسته به اینکه می‌خواهید فوکوس در پیش‌زمینه یا پس‌زمینه باشد، تنظیم کنید. این رویکرد مینیمالیستی همچنین به شما این امکان را می‌دهد تا هر چیزی را که در فوکوس قرار نمی‌گیرد را محو کنید تا بیننده بداند که در عکس شما به چه چیزی باید توجه کند.
نتیجه گیری
با استفاده از اصول و نکاتی که در این مقاله در رابطه با عکاسی به سبک مینیمال در اختیار شما عزیزان قرار دادیم، می‌توانید تصاویری جذاب و منحصر به فرد خلق کنید. توجه داشته باشید که عکاسی به سبک مینیمال، همانند هر سبک دیگری از عکاسی نیاز به تجربه و تمرین بسیار دارد. از محیط اطراف خود شروع کنید و با عکاسی مینیمال در خانه به مهارت خود بیفزایید. از اینکه در عکاسی خلاقیت به خرج دهید هراس نداشته باشید و سعی کنید از آثار برجسته هنرمندان این سبک الهام بگیرید.